|
fotoblad 20 |
Poes Amitsa gaat nog steeds als de brandweer, voor meer gekke foto's zie: www.henkensonja.nl/Amitsa/Amitsa.html
. | 
Hier komt het eerste T-shirt uit eigen kweek: de knoppen in de katoenplant
van Anneke zijn opengebarsten, en twee grote plukken katoen kwamen eruit.
Nu nog even spinnen, maar dat laten we wel aan de poes over....
|
Dit is het uitzicht op het balkon van de benedenburen. In elk balkon van
deze flat zit een uitsparing waardoor je op het balkon beneden kan kijken.
Van dit uitzicht worden we niet blij, en bovendien zou Amitsa erin kunnen
vallen. Zo'n zelfde gat zit uiteraard ook naar boven, en ook daar zijn we
niet blij mee, want als er bovenburen zijn, is het met de privacy gedaan.
De vorige bewoners klopten doodleuk hun tafelkleed uit op ons balkon en gooiden
nog brandende sigarettenpeuken naar beneden, en nu ze weg zijn is het er
vergeven van de duiven en zijn we bang dat er andere jam op de boterham valt....
Tijd dus voor een stukje huisvlijt.
| 
Henk knutselt een grote plaat hout in elkaar, met stevige balken
eronder, en die laten we als een deksel over het gat heenvallen. Ziezo, die
is dicht. De constructie is bovendien sterk genoeg om op te staan, zodat
we voor Amitsa een net kunnen spannen langs het hele balkon. Als ze nu achter
een duif aanzit kan ze niet pardoes tien verdiepingen omlaag vallen. Henk
schroeft een aantal oogbouten in het beton. Hij heeft geen last van hoogtevrees,
maar zit vanwege die tien verdiepingen wel met een touwtje vast.
|
Sonja helpt mee met kwasten bederven. Ze schildert eerst de boven- en zijkanten
van alle schrootjes die aan het plafond moeten komen om het gat naar de bovenburen
te sluiten. Yuval heeft al geassisteerd met het ophangen van de balken waar
de latjes aan komen te hangen. We voeren nog een vergeefse strijd met de
betonboor verhuurder over het aantal dagen dat we de boor gebruiken:
woensdagmiddag om 2 uur ophalen, vrijdagmorgen om 9 uur terugbrengen, dat
is dan 3 dagen. Huh???, jahoor, woensdag, donderdag en vrijdag. Maar gelukkig,
dit is niet alleen voor toeristen, de Israeli's naaien mekaar onderling net
zo hard.
| 
Het schrootjesplafond is bijna klaar: nog 4 latten en 2 likjes verf, en we zijn gevrijwaard van manna.
|
Ruth is jarig, en Yuval heeft een verrassingsparty voor haar georganiseerd.
De bus wordt volgeladen, en met een heel stel vrienden bouwen we een
kampvuur en barbeque in de woestijn, net buiten Eilat in Wadi Schlomo. Rond
de plek worden veertig kaarsjes neergezet.
| 
Als Yuval haar om 8 uur 's avonds ophaalt van haar werk weet ze nog
van niets, en als hij opeens de woestijn in rijdt en haar bril confisceert,
weet ze helemaal niet meer waar ze naar toe gaat. Pas bij aankomst krijgt
ze haar bril weer terug, en ziet dan in het donker een heel pad van kaarsjes.
Hoe romantisch!!!
|
Het hout van het kampvuur wordt gebruikt om de barbeque te stoken, en diverse
vrienden hebben lekkere hapjes meegenomen. We schransen tot laat in de avond,
in het licht van het kampvuur en de bijna volle maan..
| 
Nakeuvelen in het donker onder een acacia boom, onder het genot van een
groot stuk watermeloen. Als Yuval met een schijnwerper in het rond schijnt
zien we op diverse plekken het licht reflecteren in de ogen van woestijnvosjes.
Die wachten tot wij vertrokken zijn om de restjes om te peuzelen.
|
Diezelfde week hebben we nog een barbeque, nu op het strand. Deze is net
als vorig jaar georganiseerd door Elah speciaal ten behoeve van de Nederlanders
in Eilat en omgeving.
| 
Anneke, die jarenlang meegeholpen heeft bij de organisatie van de Elah
bijeenkomsten, krijgt een afscheidskado, want volgende week remigreert ze
naar Nederland, met man, zoon en dochter.
|
