|
fotoblad 46 |
Yuval organiseert een woestijntrip met drie jeeps: de Pajero van Ben, de rode Sufa van Ronen, en onze ouwe-trouwe Landrover.
Over de motorkap gebogen bespreken we de verschillende routes die we kunnen rijden. We kiezen voor Wadi Barak en Ma'aleh Wardith,
een uurtje rijden van Eilat, en even ten zuiden van Mitzpe Ramon. |
We vertrekken al om 8 uur, en drinken koffie en thee met stapels koekies, vlak voor we definitief het asfalt achter ons laten.
|
Het echte werk begint: de route kent 4 steile afdalingen. Sonja verkent eerst te voet de gaten en kuilen.....
|
.... en stuurt dan heel beheerst de Landrover naar beneden, vlak langs een verticale afgrond.
|
De volgende afdaling wordt door Ruth gefotografeerd vanuit het dal.
|
Dat laat nog veel beter zien hoe steil het naar beneden gaat.
|
Na al dat geklauter is het uiteraard tijd voor de lunch. We trekken vier koelboxen open, en genieten van een enorme collectie kaas,
worst, wijn en andere lekkere hapjes. Uiltje knappen, spelen met de kinderen van Ronen, en dan weer op pad.
|
In het hele traject hoeven we maar eenmaal bergop te rijden, en een diepe kuil net voor het einde moet met een vaartje genomen worden.
Giepgooi baggert zich vrolijk een weg omhoog.
|
Even verderop is een file ontstaan: 8 jeeps proberen een steile heuvel op te rijden, hoewel de kaart duidelijk adviseert dit
alleen bergafwaarts te doen. Met veel geschreeuw, wolken stof, rokend rubber en rondvliegende stenen knalt deze Isuzu Trooper de
berg op, en zijn onderstel knalt geregeld tegen de rotsen aan. Zo moet dat dus niet, zeker niet met 3 kleine kinderen op de achterbank (!).
Gelukkig gaan wij naar beneden, en dat is al lastig genoeg.
|
Juist ja, hier moeten we dus vanaf.... Yuval gaat als eerste, met de lange Pajero.
|
Ronen volgt met de veel kortere Jeep, maar heeft het ook niet gemakkelijk.
|
Een achterwiel steekt een halve meter de lucht in
|
Best wel diep.......
|
.... maar dankzij de aanwijzingen van Yuval komt ook Giepgooi heelhuids beneden.
|
De tocht duurt tot de avond valt, en prachtig strijklicht de bergen goud kleurt.
|
Zo rijden de jeeps dit verhaal uit. Typisch Lucky Luck einde: "I'm a poor lonesome cowboy, and a long way from home....".
|
