Home Dagboek Eilat Gastenboek English version

Foto's:

fotoblad 33


Na duizenden foto's met onze (stok-)oude vertrouwde 1 Megapixel camera vindt Sonja het tijd voor een nieuw tijdperk, want de Photosmart had geen zoom, vergezichten verloren elke diepte, en de flits kwam niet ver. Ze verrast Henk met een geavanceerde Olympus 6 Mp camera!


Meteen uitgeprobeerd: wat een verschil!


Nog een goede gelegenheid om de camera te testen: we hebben weer een trip gepland met Ruth en Yuval, deze keer met een kampvuur en een overnachting in de woestijn.


Met vijf oude pallets op het dak en de hele kofferbak vol met tenten, slaapzakken en de mobiele keuken van Yuval rijden we naar Be'er Ora, een kwartiertje van Eilat, en trekken daar de bergen in. In een stille vallei laden we auto uit.


De boys beginnen meteen met slopen, want er moet een flink vuur gebouwd worden.



We gaan namelijk een "poyke" uitproberen: een gietijzeren pot speciaal om stoofpotten in het kampvuur te kunnen maken.



De pot moet nog voorbereid worden door warm te stoken en de binnenkant regelmatig met olie in te smeren tot de olie rookt. Het vuurtje is kennelijk lekker heet, want binnen de kortste keren is de pot letterlijk rood-gloeiend en vliegt meteen in de fik als de olie erin gaat. Pietsje te warm Yuval....


Ondertussen zetten we de tenten op en blazen de luchtbedden vol. Deze spullen hebben we op de reizen van en naar Israel steeds in de auto gehad voor noodgevallen, maar nooit gebruikt. Dit wordt dus een eerste keer, ook voor Sonja die nog nimmer gecampeerd heeft in een tent.



Als de tenten staan en de nacht is gevallen vult Yuval de poyke met een groot stuk kalkoen, diverse groenten, piepers in de schil en een handvol kruiden. Binnen de kortste keren begint het heftig te pruttelen.



Henk en Yuval controleren het brouwsel: met koplampjes op hun voorhoofd en een fles water om nog een beetje te verdunnen.



Twee uur later (ja, ja, slow cooking!) en regelmatig de heerlijke geuren opsnuivend, is de poyke klaar.



Wauw, we smullen de hele ketel tot op de bodem leeg.



Er is nog hout over, dus stoken we nog een pallet op.


Veel sterren zijn er niet te zien deze avond, want het is bijna volle maan. Voor ons beginners wel zo handig, want de maan geeft zoveel licht dat we prima zicht hebben op de omgeving en goed kunnen zien waar we lopen.


Sfeerplaatje zonder flits: we proberen alle opties van de nieuwe camera meteen uit.


We slapen als marmotjes, en zien 's ochtends de zon opkomen tegen de bergen aan de andere kant van de vallei. De tenten staan in de schaduw, dus tukken we nog even verder. Vervolgens gaat Yuval weer aan het kokkerellen: op de vorige trip zagen we een groep Israeli's pannekoeken bakken op een gasstelletje, en dat leek ons een prima idee. Even later smikkelen we heerlijk pannekoeken met stroop voor ontbijt.


Camera op statief, zelfontspanner gestart en zie hier: het hele campeergezelschap aan de koffie.


Naast alle kampeer- en kookspullen hebben we ook nog de bogen meegenomen. Een kwartiertje rijden van de kampeerplaats vinden we een plek met schaduw, want het is de laatste hete dag van deze zomer (30 graden in november!). Doelschijf opstellen, bogen opspannen, en schieten in de natuur: wat een uitzicht he?


Enig nadeel: als je mis schiet moet er stevig gelopen en gezocht worden.


Elegante actie-foto van Diana, godin van de jacht...


We schieten om beurten, maken thee, en schieten nog een poosje verder...


Stilleven met 2 bogen en een landrover.


Op de terugweg ziet Sonja in de verte twee hondjes dartelen. Ze komen steeds dichter naar de jeep toe.


Oeps, geen lieve hondjes, maar wilde wolven. Het liedje "Troyka hier, troyka daar, ja je ziet er veel dit jaar" van Drs. P. schiet ons te binnen, maar de wolven lopen kalmpjes om de jeep heen, houden ons met hun gele ogen scherp in de gaten, en drentelen even later verder de woestijn in. Wat een schitterend besluit van een fantastisch weekend!
vorigevolgende