|
fotoblad 34 |
We zijn slechts één keer eerder in Tel Aviv geweest, in 1994, één nacht in een hotel aan de kust. We willen die gigantische stad eens beter
leren kennen, en boeken drie nachten in een guesthouse vlak bij de oude stad van Jaffa. Een binnenlandse vlucht kost minder
dan de benzine voor de jeep, en in Tel Aviv valt nauwelijks te parkeren, dus nemen we het vliegtuig van Eilat naar Ben Gurion. Op de heenweg zitten we toevallig
aan de raamkant die uitkijkt over de Negev, en door het heldere weer kunnen we mooie foto's maken. Eerst komen we over de plek waar we vorige week gecampeerd hebben (C)
en staan boogschieten (B). |
Tien minuten later vliegen we langs de kleine krater, waar we aan het eind van de tweedaagse specerijen route trip gepicknicked hebben (P).
De uitgang van de ingestorte kraterwand is prachtig te zien van boven (U). |
Na inchecken lopen we meteen naar de kust. Sinds kort is de boulevard van Tel Aviv helemaal doorgetrokken tot in Jaffa, en het is er
heerlijk wandelen. Een meneer die eruit ziet alsof hij de vis zelf beter op had kunnen eten, strooit een zak voer leeg op een steen, en
tientallen katten komen aangerend met de staarten strak in de lucht: net een tent botsautootjes. Even later is het hele spul aan het
smikkelen. Het lijkt net een strijd van de zwarten tegen de cypers, en er wordt heel wat afgegrauwd, maar toch komt elk katje aan een
lekkere hap |
Deze poes heeft een heel eigen techniek ontwikkeld voor een privé maaltijd. Vuilnisbakkie? |
Al dat geschrans geeft trek, en we lopen een strandtent in. Daar staat zowaar een poyke op het menu, met zeevruchten. Nou ja, vruchten....
er zitten vier complete krabben in de pot, en na enig onderricht gaan we met speciale tangen en schrapers die dingen te lijf. Het vet zit tot aan de
ellebogen, maar wat een genot! |
Jaffa (of beter Yafo want zo spreken de Israelisch het uit) is een heel schilderachtig plaatsje, en overal zie je fotografen met
bruidspaartjes rondlopen. Spontane foto's zijn niet erg in hier: alle foto's zijn strak geposeerd.
|
Als de zon onder begint te gaan lopen we nog op de boulevard, en zien het beroemde silhouet van Jaffa tegen de horizon. |
Wauw: zonsondergang op zee: in Eilat kun je nooit de zon in de zee zien zinken, want de zon verdwijnt eerst achter de bergen.
Maar Tel Aviv ligt aan de Middellandse Zee, en daar heb je de prachtigste zonsondergangen.
|
We bezoeken nog even de opgravingen in het centrum van Jaffa, alwaar de gastheer Liron getrouwd blijkt te zijn met een Hardinxveldse die
werkt aan de Spuiboulevard in Dordt. Hoezo, klein wereldje? Terug naar het hotel proberen we de nacht-stand van de camera uit: mooi he?
|
We bezoeken het grote plein voor het stadskantoor van Tel Aviv, waar in 1995 premier Rabin werd vermoord, en dat sindsdien is
omgedoopt in Kikar Rabin. Aan de zuidkant zijn parkjes ingericht, o.a. met deze merkwaardige manshoge palmboompjes.
|
Tel Aviv heeft geen ruimte meer om uit te breiden, en groeit dus de lucht in. We bezoeken de nieuwste wolkenkrabbers in aanbouw,
de Azrieli towers, en genieten van het uitzicht op de 49-ste verdieping. Het observatorium is in de ronde toren, de iets lagere
driehoekige toren is ook al klaar, en de derde, vierkante, toren is nog in aanbouw. |
Uitzicht naar het noordwesten, met in de verte de hoge schoorsteen van de elektriciteitscentrale en daarnaast de universiteit.
|
Teruglopend van Kikar Rabin vinden we eerst bij toeval een winkeltje met boogschiet spullen, shoppen in het enorme Dizengoff center,
en lopen verder zuidwaarts naar de Shuk HaCarmel. Dat is een permanente markt met heel veel groente, vlees en nog meer prullaria stalletjes.
De kerstglitters en paraplus hangen tussen de sinasappelen.
|
Deze stal is helemaal gespecialiseerd in verse kruiden. | |
Op bepaalde dagen is er een kunstmarkt op de Nahalat Benyamin, vlak bij de Shuk HaCarmel. Tientallen stalletjes met allerlei mooie en
geinige kunst, schilderijen, kleiwerk, en een heel grappige collectie dieren vervaardigd uit allerlei bestek. En straatartiesten natuurlijk,
waaronder enkele afgevaardigden van de muppet show....
|
...en levende standbeelden. |
Achteraf gezien zijn we bijna de hele stad van noord naar zuid doorgelopen, want als we de taxi naar Jaffa nemen stopt die al
na een paar minuten voor de deur van het hotel. We kunnen het niet laten om toch nog even naar de oude centrum van Jaffa te lopen,
want de vorige keer hadden we geen tijd meer om de kunstwinkeltjes te bekijken. Gewapend met een audio-tour struinen we nogmaals door
de straten van Yafo.
|
Op het centrale plein rusten we even uit, en alweer is er een prachtige zonsondergang.
|
Uitzicht uit het hotel: deze woning had wat achterstallig onderhoud, maar werd nog wel bewoond. Er staan in deze buurt veel houten
woningen uit de Amerikaanse staat Maine, terwijl het hotel gevestigd was in een gebouw dat dienst heeft gedaan als paleis van
tsaar Ustinov (grootvader van de bekende acteur), maar ook als politiebureau en school.
Dat hotelletje bleek eigenlijk een soort Christelijk jeugdhostel te zijn, met gebedsruimten, bijbelse schilderijen en
mensen die de hele dag door met de bijbel onder hun arm de wonderen van deze wereld met elkaar bespraken. We brengen er dus niet al
teveel tijd door: slapen, ontbijt en wegwezen! Dat slapen was niet zo geweldig, want de kamer was heel ruim en koel, maar zonder
verwarming, de bedden zo kort dat onze voeten er buiten staken, en de dekens navenant. Maar goedkoop was het wel!!
|
Oh ja, en het ontbijt was ook niet erg geinspireerd. De laatste dag laten we dat ontbijt maar schieten, en zoeken een restaurantje
aan de boulevard. Daar snappen ze wel wat ontbijt is: een gigantische bak cappucino, Kir Royal, verse sinasappelsap, omelets, tatziki,
roomkaas, salade met gebakken kaas, olijven, speciaal brood etc. etc. Kortom: een waardige afsluiting van een fantastische tijd in Tel Aviv.
|
