Home Dagboek Eilat Gastenboek English version

Foto's:

fotoblad 31


Het is vakantietijd in Israel, en het buikdansseizoen wordt afgesloten met een feestje. De hele groep dames komt naar de flat, er wordt een flinke audio-installatie aangerukt, en al snel dendert de tarbuka door de kamer.


Even uitblazen op het balkon. Iedereen heeft hapjes of drankjes meegenomen, en het wordt een supergezellige Ladies Night.


Hadas sluit de avond af met een wervelende demonstratie.


De enorme woonkamer oogt nog steeds wat kaal, maar Sonja heeft twee "bonte perdjes" gevonden voor op de boekenkast.


Henk trakteert zichzelf op een nieuwe BBQ, want de oude had teveel last van de wind. Deze is heel profi, met wielen en allemaal kleppen, en kostte wel 12 euro!!



Sonja doet haar beklag over de waterdruk, en prompt verschijnt een loodgieter die de hydrofoor weer op gang helpt. Had 'ie nu even gewaarschuwd..., maar nee, de wasmachine staat vrolijk te draaien terwijl dit water uit de kraan komt. Jammer maar helaas.



Sonja gaat met Eef, Rivka en Nathan naar King's City, een soort Efteling in het klein, met diverse thema's. Nathan verliest zichzelf, op zijn hoofd na, al snel in alle leuke spelletjes en trucs.


een apparaat om rooksignalen te maken. Nathan en Rivka oefenen voor indiaan. Oef!


...en een soort Fata Morgana: met een bootje vaar je langs allerlei middeleeuwse en bijbelse voorstellingen, om tenslotte met een giga-plons van een hoge glijbaan af te storten.


Henk heeft deze zomer last van zijn voeten: het bloed springt soms spontaan uit de kloven. Miri de pedicure wordt uitgenodigd, en verricht een klein wondertje met een scherpe scalpel en heel veel geduld: de voeten zijn weer als nieuw!


En nog maar weer eens een feestje: deze keer voor alle Hollanders en Belgen die 's zomers in Eilat gebleven zijn. Sonja maakt een koude groentesoep, die echter vanwege het klimaat niet koud wil worden. Henk voegt daarom wat ongebruikelijke ingredienten toe. Even roeren, en smullen maar......


Yuval, Ruth en Sam hebben zich strategisch bij de tafel met lekkers opgesteld. Ook nu had vrijwel iedereen weer een heerlijke hap meegenomen, varierend van echte Brownies, tot quiche en appeltaart.


alle tijd om eens flink bij te kletsen....


Tussen de bedrijven door nemen we ook nog rijles bij Dudu: het schijnt zo te zijn dat als je een Israelische auto bezit, je na 6 maanden ook een Israelisch rijbewijs moet hebben. We worden licht gefrustreerd van de instructeur, die, als we met een halve slakkengang op een bocht af kruipen, toch nog drie keer roept: "niet zo snel, langzamer......". Toch wel nuttig om te doen, want er zijn enkele subtiele verschillen in de verkeersregels. Het rijexamen is gelukkig een fluitje: al na 10 minuten zegt de examinator: "stop maar". De uitslag komt pas een dag later, want er zijn al instructeurs omgelegd die direct het slechte nieuws gaven. Voor ons gelukkig alleen maar goed nieuws: allebei direct geslaagd!
vorigevolgende