Home Dagboek Eilat Gastenboek English version

Foto's:

fotoblad 29


Het weer in Israel is dit voorjaar behoorlijk extreem: eerst was er al de grote overstroming, nu stormt het weer gigantisch. De wind staat op de kust, en de golven lopen over het strand tot tegen de boulevard. Er spoelen de nodige strandstoelen en parasols weg, en alles wat in de stalletjes op de boulevard verkocht wordt smaakt zout. Noordelijker is het nog veel erger: autos spoelen van de weg, bij de Dode Zee verdwijnt een heel stuk weg de zee in, en sommige dorpen lopen onder.


Een week later is het opnieuw raak: er staat een prachtige regenboog boven zee, en hoewel het in Eilat vrijwel droog blijft, komt een stukje noordelijker de Arava road deels blank te staan. Ruth en Yuval, die net uit Jerusalem terugkomen, hebben uren vertraging.


Om nog even op die narcissen terug te komen: ze zijn er toch: Sonja krijgt een potje met een narcissenbol mee als kadootje van de supermarkt. Als die na vele weken trouw watergeven opeens ontspruit, komen er twee micro kleine narcisjes uit.


Het huurkontrakt van de flat loopt ten einde, en de eigenaar heeft al laten weten de toch al veel te hoge huur nog eens flink te verhogen. Tijd om nog eens goed rond te kijken. Sonja gaat diverse makelaars af, en legt precies uit wat we zoeken. Die makelaars komen vervolgens steevast met veel te kleine flats aandragen. Uiteindelijk komen we via de Erev-Erev in kontakt met Nissim, die een penthouse te huur weet. Het uitzicht is fenomenaal, en de huur alleszins redelijk. De eigenaar woont in Frankrijk, zijn zaakgelastigde is lawyer M. L., een corrupte hondekop van een vent, en binnen 5 minuten hebben we zo'n knallende ruzie dat het feest niet doorgaat. Heel taktisch weet Nissim de boel te redden door elk kontakt tussen ons en de advocaat te mijden, en nadat hij wat smeergeld aan de hondekop heeft betaald, krijgt hij het kontrakt zodanig dat wij er mee instemmen, en zonder dat we de lawyer nog hoeven te zien.


En dan begint de verhuizing: alle kasten, tafels en bedden moeten in onderdelen de verhuiswagen in. Dus ook de grote Ikea kasten. Henk en Amitsa slopen samen de keukenkast.



De verhuiswagen van Mico staat voor, en de meubels en spullen verdwijnen geleidelijk aan via de lift. In de afgelopen twee jaar hebben we meer spullen verzameld dan we zelf dachten, en op de ochtend van de verhuizing staan we nog steeds in te pakken. Gelukkig komt Eef op tijd te hulp, en omdat zij al veel ervaring met verhuizen heeft, komt alles toch nog op tijd de wagen in. De meeste technische zaken zijn al eerder in koffers en dozen met de Jeep overgebracht. Die Jeep is overigens net op tijd gerepareerd: na de vervanging van de versnellingsbak was er nog steeds niets veranderd, maar na nog een keer de garage in werkte deze, 6 maanden na afspraak, opeens volmaakt.



Henk doet net alsof hij de verhuiswagen in de gaten houdt, maar staat eigenlijk stiekum van het uitzicht op het nieuwe balkon te genieten.


De verhuiswagen staat om 8 uur 's ochtends voor de deur, maar moet 2x rijden. Pas om 4 uur 's middags staan de meubels allemaal binnen. Tijd om een goede traditie in stand te houden: bubbels! Amitsa kijkt verbaasd toe.


Aan de vorige en veel luxere flat mankeerde al van alles, en deze flat is nog veel ouder. Meteen begint de airco te lekken, en de roestplekken op plavuizen doen vermoeden dat dit niet voor het eerst is. Er is geen deur in huis die goed sluit, geen afvoer die niet lekt, geen kastdeur die niet scheef hangt, en als Henk het balkon schrobt loopt het water zo onder de schuifpui door naar binnen. De flat is echt geweldig voor een enthousiaste doe-het-zelver, en Henk leeft zich helemaal uit.


Oh ja, en de waterleiding van de boiler brak meteen na inschakelen spontaan af. Sonja sommeert de klusjesman, en binnen een dag staat er een gloednieuwe boiler op het dak, die het water verwarmt op zonne-energie. Toch een grote vooruitgang, al zouden we nu nog graag van dat oude ding af willen.


De flat begint erop te lijken. Ruth heeft de wanden van de kamer en de slaapkamer geverfd, Yuval heeft samen met Henk de Ikea kasten weer opgebouwd en de houten constructies uit de vorige flat mee verhuisd. De kamer begint gezellig te worden, met een eigen poezenhoek voor Amitsa.


De internet PC staat nu in de woonkamer, lekker onder airco.


De logeerkamer is net op tijd gereed voor de eerste gasten...


....die bovendien over een eigen badkamer en toilet kunnen beschikken.


De ruime entree is ook al aangekleed...


... maar het mooiste blijft natuurlijk dat giga-terras met panoramisch uitzicht over zee, bergen en de vallei. Zodra we weer terug zijn gaan we een pergola bedenken, want al dat glas op de zonzijde is wel ontzettend heet in huis, maar het uitzicht is zo fantastisch dat we dat er graag voor over hebben.
vorigevolgende