|
fotoblad 23 | 
Zonder problemen zijn we uit Oostenrijk terug naar Nederland gekomen.
Amitsa heeft de hele weg lekker liggen slapen, af en toe een wandelingetje
gemaakt, en ook de bus heeft zich prima gehouden.
| 
Onze Shai mag echter niet
meer mee terug naar Israel, althans voorlopig niet, en de Middellandse Zee is in de herfst
ook een tikje te woelig, dus zullen we in Israel een tweehandsje op de kop
moeten tikken. Een ouwe jeep, dat lijkt ons wel wat: lekker door de woestijn
heen scheuren. Om de smaak te pakken te krijgen gaan we naar een 4x4 evenement
vlak bij de Efteling.
| 
Hmmm, dat smaakt naar meer: zo trouw en betrouwbaar als Shai is, zijn de
off-road kwaliteiten niet om naar huis te schrijven. We hadden al bijna sleephulp
nodig om van het vlakke weiland af te komen.
| 
Ma was meegegaan op deze schitterende zondag in september, en na afloop
zijn we nog even de Loonse en Drunense duinen op gegaan. Hapje gegeten, en
stuk gewandeld door het zand en de kaal geschuurde bomen.
| 
Over bomen gesproken: achter ons huis staat een zaailing van een esdoorn,
die een beetje uit de hand is gelopen: hij steekt ruim boven het dak uit,
heeft tuintegels opzij gedrukt, en dreigt nu de muur te scheuren.
De professionele tuinmannen hadden ofwel geen tijd, ofwel vroegen krankzinnig
veel geld voor het kappen (€ 750,= !!!!) dus zijn we maar gaan doe-het-zelven.
| 
Bij Boels een telescoopzaag, een kettingzaag, en een aanhangwagen gehuurd,
en eerst alle takken er af gezaagd. Dat kon vanaf het dak van de uitbouw,
en Sonja sjouwde alle takken door de winkel naar de aanhangwagen.
| 
Truc bijna gelukt: nog één takje en de stam is kaal.
| 
En dan de "chain-saw massacre". Henk had nog nooit met zo'n brullende zaag
gewerkt, en het ging als een beest tekeer. De bovenste vier meter was niet
te bereiken met de keukentrap, en moest dus in één keer afgezaagd worden.
Het viel bijna de verkeerde kant op, maar gelukkig kon Henk er een touw omheen
slaan en het hele stuk de goede kant op trekken. Heel beheerst werd de top
vervolgens naar beneden getakeld. De rest van de stam werd met de kettingzaag
in plakken gezaagd, en naar beneden gemikt. Die stukken waren toch nog zo
zwaar dat de betonnen grindtegels helemaal in gruzelementen gingen.
| 
De eerste aanhangwagen was propvol met alle takken, en Henk moest er regelmatig
opklimmen om alles aan te stampen. Het was al herfst, dus bij het uitladen
werd het een bladerfestijn, dat we ook weer keurig opgeveegd hebben, tot
vermaak van de mensen van het afvalbrengstation: zo schoon hadden ze het
in lange tijd niet gezien! Later die dag zijn we nog een keer gegaan, nu
met alleen de stam.
| 
Nog zo'n klusje voor deze weken: de hele begane grond leegruimen, hetzij
voor funderingsherstel, of, als dat door de buren getorpedeerd wordt, voor
de verhuur. Er stond nog het nodige aan werktafels, gereedschappen, voorraadkasten
en administratie. In totaal zijn we 2 weken aan het ruimen geweest, heel
de box van Shurgard volgepropt, een stoel en de compressor verkocht, en 3
kuub oud papier en 2 kuub grofvuil aan de stoeprand gezet.
| 
Het resultaat: een compleet lege verdieping, en een bordje " te huur " op
de ruit. Van funderingsherstel komt voorlopig weinig terecht, want de buren
willen wel maar kunnen niet, of kunnen wel maar willen niet. Een kunstkop
krijgt je ervan.
| 
Gelukkig kunnen we, voor we helemaal gek worden van het gezeur over rotte
palen weer vertrekken naar Eilat: met het vliegtuig en de poes. Voor het
reisverslag van Amitsa, klik hier
.
|
|
