Allerlei nieuwe ervaringen voor Amitsa: wat hebben die Hollanders toch
een rare spullen in huis..... Vooral die ritselende regenjas vindt ze heeeeel
apart, en ze neemt direct haar wasbeertjes stand aan: moet je die staart
eens zien.....
|
en wat te denken van bellenblaas?
|
Amitsa net terug uit de dierenkliniek, gecastreerd via een kijkoperatie.
Het wondje is heel minimaal, amper een centimeter en zit met één
hechting dicht. Toch moet ze een kap om, want de d/a had inmiddels door dat
het echt een wilde dame is.
|
Staat wel leuk, zo'n poezelige lampekap in de kamer.
|
Van Dicky krijgen we de tip om de kap af te doen, en een
rompertje aan te trekken. Sonja gaat gelijk de stad in, en spreekt willekeurig
moeders met kinderwagens aan met de vraag waar ze moet zijn voor een
rompertje met de juiste maat. Verbaasde blikken alom, maar ze vindt uiteindelijk
een standaard maatje 50 en een prematuur maatje 44. Helaas is het toch geen
succes: de maat 50 is lang genoeg, maar veel te wijd, en de maat 44 past
prima, maar is weer veel te kort.
|
Na 4 dagen is Amitsa die kap helemaal zat, en rukt het onding 's nachts af.
Ze bijt ook maar meteen die vervelende hechting eruit, maar gelukkig is het
wondje al voldoende geheeld en blijft die mooi dicht. De hele dag viert Amitsa
bevrijdingsdag, en geeft 's avonds een piano concert.
|
Waar onze vorige kater Chana uitvoerig kon 'fietsen' tijdens het kroelen,
zagen we Amitsa dat nooit doen. Tot ze die badstoffen ochtendjas ontdekte:
ze begon te knorren, pootjes op en neer, en met haar snuffertje in het badstof
had ze het geweldig naar haar zin. De jas werd kletsnat van het kwijlen,
kan je nagaan....
|
Nog zo'n Nederlandse lekkernij: mosselen. Amitsa vindt die ook heeel interessant,
en stelt zich verdekt op achter het wasrekje in de hoop er eentje weg te
kunnen kapen. Valt helemaal niet op hoor, twee van die punt-oren......
|
Na ruim 7 weken in Nederland is het weer tijd om naar Israel te vertrekken.
De auto kan niet mee, omdat dat veel te duur is, omdat de Middellandse zee
in de herfst flink woelig kan zijn, en omdat de auto pas na 3 maanden opnieuw
ingevoerd mag worden, en daar willen we niet op wachten. Dus gaan we met
de trein, vliegtuig en bus naar Eilat. Amitsa gaat in de reiskooi, waar we
een comfortabele draagriem aan gebonden hebben. Sonja ontfermt zich
over de poes en de flightcase, Henk doet de laptop en 2 overbeladen koffers.
|
.
Met een kwart kalmeringstabletje is Amitsa behoorlijk kalm. Zo kalm, dat
ze stevig ligt te ruften. Gelukkig is het niet druk in de trein, maar wat
missen we die raampjes die je vroeger open kon doen.......
|
Het toestel van Transavia staat al gereed, maar Amitsa is te suf om te mekkeren naar die grote vogel.
|
Goeie service van de KLM dame bij het inchecken: ze hield een stoel voor
ons vrij om de poes op te kunnen zetten. Wel moest ze de hele reis in de
kooi blijven, nou ja, bijna de hele reis.......
|
Amitsa is meteen weer thuis, en helpt Sonja met de was afhalen. Ze is altijd al gek geweest op geiteharensokken.
|
Atletisch tiepje: als ze aan het stoeien is, gaat ze vaak op haar rug liggen,
steekt haar hol omhoog en plant beide achterpoten naast haar koppie. Het
is geen gezicht. Nog nooit een kat zo raar zien stoeien.....
|
We gaan een bench bouwen, en dat wordt meteen groots aangepakt. Bij de houthandel
van Darabi wordt onze gehuurde Getz (nickname: "Fagetsie", betekent halfje)
helemaal volgepropt met hout, gaas en ijzerwaren, en met de klep omhoog
rijden we haar huis.
|
Werk in uitvoering, en de opzichtster houdt alles nauwlettend in de gaten.
Hier wordt de deur in aanbouw alvast grondig geinspecteerd.
|
Henk zaagt de krabpaal op maat: een reusachtig stuk bamboe.
|
De paal wordt omwikkeld met sisal touw. De eerste dertig windingen zitten
erop, en het zweet vloeit in stromen: in totaal gaan er 146 wikkelingen om
de paal, met een totale lengte van 50 meter! De bos touw is haast niet te
tillen....
|
....... gelukkig heeft Amitsa meteen door waar die rare constructie voor dient, en begint ijverig te krabben.
|
Het resultaat: een bench van ruim 2 meter hoog, met 3 plateaus, een lekkere
kromme joep als krabpaal, een wasteil die dienst doet als hangmat annex schommel,
en "en-suite" facilities want de kattenbak zit aangebouwd. |
Na gedane arbeid is het goed rusten: Amitsa en Sonja doen samen een middagtukje op de bank.
|
Herinner je je die foto nog waarbij Amitsa, anderhalve maand oud,
rechtop tegen de rieten stoel staat? Dat ze groeit als kool blijkt wel
hier, waar ze even de watertank van de planten inspecteert. De tank is
gemaakt van fors uitgevallen vuilnisbak, en ze kijkt er zo in. Totaal
niet bang voor water trouwens: de pomp heeft een hevelbeveiliging
die lekker staat te sproeien, en Amitsa vindt het hoogst interessant.
|
Amitsa's nieuwe speeltje is gearriveerd: een poezentrapeze met 2
kussens en een hangmat eronder. Het is van heel stevig materiaal
gemaakt, bestand tegen poezelige nageltjes, en kan gewassen worden.
Amitsa vindt het reuze interessant, al durft ze nog niet zo goed op de
kussens te springen. Eng hoor, zo'n wiebelig ding.
|
De hangmat is al snel favoriet, en binnen een dag hangt madam lekker te schommelen.
|