Home Dagboek Eilat Gastenboek English version

Foto's:

fotoblad 52


Met de Egged bus naar Jerusalem.



.



We reserveerden een zimmer van Abraham Moyal, die sinds 1968 in de joodse wijk van de oude stad woont.



.



Heerlijke binnenplaats, midden in de oude stad. Uit een pot groeit een reusachtige jasmijn......



.... waarin tientallen musjes, jong en oud, een schuilplaats vinden.



Zodra we aankomen nodigt Abraham ons uit voor avondeten: shakshuka! In ruil doen wij de afwas.



Een deel van het gebouw is van de derde eeuw, dus meer dan 1800 jaar oud. Kleine mensjes waren dat!



Abraham moet naar de tandarts in Hadassa Ein Kerem, en neemt ons mee in zijn auto. Het universiteits ziekenhuis is giga groot, en wordt nog steeds verder uitgebreid. Hier komt een hotel voor familie van patienten, en er is een compleet winkelcentrum waar de klanten overwegend in groen lopen met stethoscopen om hun nek.



De wereldberoemde ramen van Chagall in de synagoge van Hadassa.



Moderne techniek in de synagoge: een PC toont de namen van alle personen die precies een jaar geleden overleden (Jahrzeit).



Abraham neemt ons mee op een stadswandeling, door de Moslim wijk naar de Oostenrijkse hospice.



.



De hospice vraagt een toegangsprijs van één shekel, en de receptionist rent achter ons aan als Abraham zonder te betalen doorloopt. Hey HEYYY..... Waarop Abraham hem vraagt: "Wass kann man tun mit einer shekel?". Hij spreekt zeven talen!



Oostenrijks? Apfel Strudel!



.



Gezeten op een stel plastic stoelen zien we de zon ondergaan bij de Kotel.



.



.



Dineetje met Ruth en Yuval bij Darna, een authentiek Morokkaans restaurant, prachtig gedecoreerd en beroemd om zijn tahine gerechten.



Sam, in zijn kleine winkeltje in de oude stad, maakt kettingen en verkoopt allerlei soorten kralen en decoraties. Hij is vaak in Nederland geweest, en biedt ons meteen thee en sterke verhalen.



We kunnen gelukkig ook de tunnel langs de klaagmuur bezoeken: de tour was al 4 dagen vooruit volgeboekt!



George Bush is in de stad voor de 60ste verjaardag van Israel, en heel veel straten zijn afgesloten. Deze straat naar de oude stad is normaal enorm druk, maar nu helemaal uitgestorven. Kort nadat Bush met entourage terugkeert van Massada in 6 grote helicopters gaat de straat weer open.



De koffiezaak is helemaal bij de tijd: lijkt dit niet sprekend op Bush (of is het toch Olmert?).
Tijd om weer naar huis te gaan. De taxi moet een grote omweg maken vanwege alle afgesloten straten, en rondom de grote hotels staan honderden agenten. Maar hij brengt ons op tijd bij het busstation, en we hebben een leuke terugreis met een "typus" buschauffeur, die luidkeels en flink vals meezingt met allerlei Hora en Mizrahi muziek, de hele weg naar Eilat, zichzelf af en toe begeleidend op de toeter. Als we in Eilat aankomen, is het laatste nummer nog niet helemaal afgelopen, en dus zwaait hij zijn reusachtig bus nog maar een extra rondje over de rotonde heen.



Gay-pride parade in Eilat.



.



.



.

vorigevolgende