Home Dagboek Eilat Gastenboek English version

Foto's:

fotoblad 39


Sonja spuit de wapperlappen schoon, voordat we ze weer ophangen om schaduw te geven. Rechtsonder is het water te zien dat eruit loopt: zo bruin als koffie van al het stof dat het in drie maanden opgevangen heeft.


Het is weer voorjaar, en Sonja vult de bloempotten met verse plantjes, die door Henk meteen aan het infuus gelegd worden: de zwarte slangen zijn van de druppelbewatering die via een klok een half uur per dag water geven.


En daar is de Aloe Vera van Anneke weer, dit jaar met 2 stengels met elk 3 bloemen.



Een nachtvlinder heeft een schuilplaats gezocht onder het duivennet.



En daar is ook de jaarlijkse regenbui weer. Deze keer wordt de flat pas echt goed nat, en het water stroomt schuimend over de Derech Harim. Sonja rijdt beneden in de stad tot de assen door het water, en over een papieren bootje heen dat over de straat voer.


Lekker buitje.....


Het balkon is zo gebouwd dat het water zo hard mogelijk wegstroomt naar de hoek waar het putje NIET zit. Binnen de kortste keren staat het hele balkon dus blank, en ook binnen houden we het niet droog. Gelukkig heeft het putje nergens last van :-(


Regen is Eilat is zo stoffig dat auto's vuilspoelen in plaats van schoon. De dag na de regenbui is het balkon al weer opgedroogd, maar er blijven prachtige figuren van zand achter.


De Seder avond voor pasen zouden we aanvankelijk met alleen Ruth en Yuval doorbrengen, geheel tegen de traditie in met een BBQ. Die vier werden er vijf toen Yaniv, de broer van Yuval, ook naar Eilat bleek te komen. Geheel onverwachts kregen R&Y ook nog eens een gezin Hollanders te logeren, en toen waren het er 10. Snel nog wat lappen vlees erbij, hele potten knoflook saus en happen maar. Het werd een supergezellige avond.


Dit schijnt een heel unieke foto te zijn: Yanif aan de afwas.


De familie Snaterse is ook met de auto naar Eilat gekomen, maar reden via Kaapstad(!). Ruim een jaar geleden scheepten zij hun camper in naar Zuid-Afrika, en reden vervolgens door praktisch alle Afrikaanse landen heen, via Egypte naar Israel. Marianne is morgen jarig, en trakteert op een heerlijke appeltaart.


Ilana Snaterse is helemaal verzot op onze ijsbeer. Amitsa doet meteen een geslaagde imitatie, want zoveel aandacht wil ze zelf ook wel krijgen.


Yom Ha'atzmaut: onafhankelijkheidsdag. Nu we een groot balkon hebben moet er ook een stevige vlag op. Bovendien versieren we het stalen frame van de wapperlappen met de kleine vlaggetjes die je hier elk jaar bij de krant krijgt.


Door de hoge flat is de vlag van heinde en verre te zien.


Alleen zijn de kleine vlaggetjes niet helemaal berekend op de wind die dagelijks om de flat heen loeit: na een week hebben we alleen maar rafeltjes over.


Dat dat vlaggen niet zonder risico is, blijkt kort na Yom ha'atzmaut als er opeens brandweer, ziekenwagen en politie in grote getalen voor de flat staan, en de brandweer het dak op stormt. We vermoeden dat de bewoner die de vlag naast onze flat heeft hangen (op de foto boven), is gevallen, want de vlag hangt half los en even later wordt er een man op een brancard afgevoerd. Door het taalprobleem komen we er niet achter wat er precies gebeurd is.


Sonja kwam net terug van buikdansen, en mocht niet het parkeerterrein op. Kon Henk gelijk even een foto maken van de vier vlaggetjes op de jeep.


Tjonge, wat blijft die woestijn toch prachtig. Dit is wadi Racha, een half uurtje van Eilat.


Sonja spot een bijzonder vogeltje, terwijl op de achtergrond een houtvuurtje vrolijk knappert.


We hebben wat worstjes en hamburgers meegenomen, en maken een simpele barbecue. Henk staat klaar met de vleestang waar je een redelijk formaat os mee kunt opdienen. Het stof waait in het rond, alles zit onder de fruitwespjes, maar lekker dat het is!!!
vorigevolgende