|
fotoblad 18 |
Een onverwachte aanvulling voor de boekenkast: Clara en Nathan,
waar we pas een week geleden kennis mee gemaakt hebben, zijn uit Eilat naar
Nederland verhuisd. Als we ze gaan helpen enkele verhuisdozen weg te brengen
met de bestelbus, vraagt Nathan of we misschien zijn Encyclopedia Brittanica
willen hebben. Wat een fantastisch aanbod: de volledige encyclopedie is enorm,
maar de nieuwe boekenkast in de woonkamer lijkt er wel voor gemaakt: de serie
boeken past precies op de hele onderste plank. Dank Nathan, we weten dat
het pijn deed om er afscheid van te nemen, maar we zijn er heel blij mee
en zullen er goed voor zorgen.
|
Bijna altijd waait de wind in Eilat uit het
noorden, en is de zee bij de boulevard zo vlak als een biljartlaken. Maar
heel af en toe draait de wind opeens, en neemt tegen de avond flink toe.
De golven kunnen nu over de hele lengte van de Golf van Akaba groeien, en
plotseling is er branding aan de kust. Het water sproeit tot op de boulevard,
en alles proeft zout. De grote tweemasters die aan de pier liggen vertrekken
in allerijl, want ze liggen slechts op een anker, en die ankers houden
het niet bij dit geweld.
|
Yuval en Ruth hebben heel vaak vrienden en familie uit Nederland te
logeren, zoveel zelfs dat ze op een gegeven moment niet allemaal tegelijk
in huis pasten. Onze flat had gelukkig plek genoeg, dus Tomas trok een paar
dagen bij ons in. Hij vertrok uit Nederland op de dag dat er daar een halve
meter sneeuw viel. Het vliegtuig had 6 uur vertraging, Tomas miste de aansluiting
naar Eilat, en kwam een dag later. Dat was een shock, want hier was het net
buitengewoon warm en dat is aan Tomas wel te zien. Een goede gelegenheid
om de BBQ weer op te stellen: heerlijk 's avonds buiten eten op het balkon,
in maart!!!!
|
Anat neemt Sonja mee op een tour langs twee kibbutzim in de Arava.
De eerste is "Grofit" en ligt op een heuvel midden in de vallei. Bovenop
de heuvel worden koeien en kippen gehouden. Het uitzicht en de kleuren zijn
adembenemend.
|
Onderaan de heuvel van de kibbutz wordt op grote schaal landbouw
bedreven. Er zijn o.a. reusachtige palmplantages voor dadels aangelegd.
|
Deze kibbutz heeft ook eindeloos lange kassen, waar ze
experimenteren met allerlei gewassen om te zien wat er in de woestijn overleefd.
Het voordeel van de woestijn is dat er vrijwel geen schadelijke insecten
en schimmels zijn, en water zit er genoeg in de bodem. In deze kas worden
(van origine Australische) planten geteeld.
|
Op kibbutz "Elifaz" is bij Orit is
een oase ontstaan van allerlei konijnen, cavia's en eenden, en honderden
koeien. Anat heeft er meteen weer een nieuw konijn bij.
|
Hé, een oude bekende: in de melkstal
hangen MM85 melkmeters: daar heeft Henk er vroeger honderden van gerepareerd.
|
In het paasweekend worden er zeilwedstrijden georganiseerd.
We zien honderden zeiltjes, maar te ver weg om er foto's van te maken. De
oplossing: een bootje huren! Na uitleg over de werking ("dit is vooruit,
dit neutraal en dit achteruit maar die moet je niet gebruiken") tuft Henk
het water op: het voelt weer bijna zoals op de Blitshipper.
|
Sonja laat zien dat ze vroeger ook aan het roer heeft gestaan, terwijl Henk op het puntje van de boot balanceert.
|
Er wordt geracet met Lasers en met Optimistjes voor de jeugdklasse. Vooral
die laatste zijn leuk om te zien: door de harde wind lopen ze steeds vol,
en onder het zeilen door wordt er fanatiek gehoosd om de bootjes leeg te
houden.
|
27 maart: onze persoonlijke Jom Ha'Atzmaut. Precies
een jaar geleden vertrokken we voor de eerste periode naar Eilat met 200kg
bagage en de tong op de schoenen. We vieren het met een dinertje bij Boston
Fish & Grill.
|
En we blijven vieren: Yuval is jarig, maar zit
als reservist in het leger. We vieren zijn verjaardag bij de Giraffe Noodle
Bar, met Ruth en hun vriendin Jerusa. Het lijken wel tweelingen, en Jerusa
is dat ook echt, maar niet met Ruth. De zon brandt, Sonja verbrandt (een
beetje) en ondertussen snoepen we van een overheerlijke Sushi. Sorry
Yuval, volgende keer beter.
|
Ruth heeft een surprise-party georganiseerd op de
dag dat Yuval terug komt (6 april) uit het leger. Plaats van handeling
is onze flat, en met 10 man verstopt in de keuken wordt Yuval met een smoesje
naar boven gelokt. Als hij langs de keuken loopt barst iedereen uit in een
enthousiast Jom-Jom-Hoeledet. Yuval is volkomen overdonderd. Op de tafel
staat al een voor hem opgespoten taart klaar: Van harte gefeliciteerd met
je verjaardag Yuval, Mazal Tovl!
|
Yuval krijgt van ons een "Raffi", als bon om het dinertje bij de Giraffe Noodle Bar in te halen.
|
Cami en Ronen, Ovadja en Raija-Lisa, Anneke, Dina en Ismael;
we snoepen met z'n allen van de bijdrages aan het buffet: er is aardappelsalade,
quiche, fruitsalade, kaas, gehaktballetjes, gekruide tomaatjes, en noem maar
op.
|
Op 7 april heeft de stichting Elah weer een dag voor
de Hollanders in Eilat georganiseerd. Deze keer wordt een presentatie gegeven
door Henk Smit die als vrijwilliger werkt bij het " bird-sanctuary", een
plaats net buiten Eilat waar duizenden trekvogels jaarlijks een tussenstop
maken op hun trek van en naar het zuiden. Eilat is van oudsher al een pleisterplaats
voor trekvogels, want vroeger, voor de stad hier ontstond, was het gebied
een zoutwater moeras. Nadat het moeras opdroogde zijn er waterbekkens aangelegd
met allerlei struiken en bomen die zeer energierijk voedsel voor de vogels
bieden. De waterbekkens zijn perfect voor de waadvogels, ondiep, met zout
water waarin veel kreeftjes voorkomen. Er zitten zelfs vaak flamingo's in
het gebied!
|
Henk Smit laat een zojuist gevangen "kleine strandloper"
zien. De vogels worden in fuiken gevangen en geringd zodat hun conditie en
de afgelegde afstanden gevolgd kunnen worden. Henk heeft zelfs eens een braamsluiper
gevangen op Schiermonnikoog die een half jaar daarvoor in Eilat was geringd.
Na meten en registreren worden de vogels meteen weer losgelaten. Het is kennelijk
niet stressvol, want sommige vogels zitten enkele dagen achtereenvolgend
opnieuw in de fuiken voordat ze doorvliegen.
|
Er zijn ook een stuk of wat grote strandlopers gesignaleerd......
|
Tijdens de presentatie kwam een grote groep ooievaars langs, op zoek naar
een plekje voor de nacht. Het waren er zeker 200!
|
Reuven, de manager voor het bird-sanctuary, laat zien hoe de vogels geringd,
gewogen en gemeten worden. Daarna 'gooit' hij ze het raam uit.
|
Deze duif is ook zojuist geringd, en wordt nog even vertroeteld door ons
buurmeisje. Ze knapt er helemaal van op, want door de hitte op weg naar het
vogelstation was ze misselijk geworden. Nu gaat het gelukkig weer prima,
want ze had zich enorm verheugd op deze middag.
|
Het flatgebouw waar we in wonen wordt keurig onderhouden.
Toch staat dit wrak al het hele jaar in de parkeergarage, tegenover onze
bestelbus. Binnen is het één grote en vieze bende, gesloopte
onderdelen en stof. Als Sonja boodschappen gaat doen voor de vogel-middag
van Elah hoort ze een klagelijk gepiep uit het wrak komen......
|
Deze
wurm kroop helemaal alleen rond tussen de troep, en jankte hartverscheurend.
De hele dag hebben we die auto in de gaten gehouden, uren op wacht gezeten, maar moederpoes kwam
niet meer opdagen. Toen we 's avonds terug kwamen van de vogel-middag zat ze er nog, en nog steeds zonder drinken,
en ja wat moet je dan?
|
Oeps, en toen hadden we opeens een huisdier, nou ja, diertje.
Ze past gemakkelijk op één hand.
De navelstreng zat er nog aan, en de oogjes waren nog niet open, dus ze is
hooguit 8 of 9 dagen. We houden het er maar op dat ze op 1 april geboren
is. De kans op overleven van zo'n heel jong ding zonder moeder is erg klein,
maar laten verdorsten kunnen we ook niet.
|
We proberen het met een poppeflesje,
en later met een echt zuigflesje. De kitten zoekt wel steeds naar de
speen, maar spuugt 'm met een vies gezicht weer uit; kennelijk is ze betere
melk gewend. Het kost een hoop slaap en energie, maar de volgende dag gaan
er voor het eerst een paar druppels melk in, dus we houden een beetje hoop en blijven het elk 2 uur proberen. Poesie
heeft in ieder geval energie voor 10: ze miauwt als een brulboei, klautert
overal op en in, en valt gelukkig ook geregeld in slaap.
's Avonds, bij de zevende poging, accepteert ze opeens de fles en lurkt een
complete maaltijd naar binnen (5ml lactose-vrije baby-formula), en vanaf
dat moment begint het te lukken. Als ze de eerste dagen doorkomt heeft
ze een kansje.....
|
