|
fotoblad 16 |
Op de heenreis van Dordrecht naar Eilat werden we verrast door
een gigantische krater ongeveer 2 uur rijden van Eilat. We konden op dat
moment geen foto's meer maken, dus een goede reden om nog eens terug te gaan.
Onderweg kwamen we deze kalkrots formaties tegen, net cappucino.
|
Shai staat op een kilometertje afstand van de krater. Hoewel het lijkt op
een inslagkrater van een meteoriet, is het in werkelijkheid een valei die
is uitgeslepen door water.
|
De weg zigzagt met haarspeldbochten naar de top van de krater, naar
Mitzpe Ramon. Boven is het bijna 3 graden kouder dan hier.
|
De krater gezien vanaf de rand. De zwarte hoopjes zijn graniet
bergen, het resultaat van vulkanische uitbarstingen.
|
Koffie met krater kater: deze atleet sprong in een keer van
buiten zo het raamkozijn in, en keek over Henk's schouder mee hoe de slagroom
verdween. Echt lekker rustig zat het niet, maar later kwam felix gezellig
naast ons zitten om de restanten van de omelet met bulgaarse kaas op te likken.
|
De "carpentry", een heel bijzondere rotsformatie van graniet
dat is gekristalliseerd in zeshoekige vormen. Deze berg is een van de zwarte
hoopjes die hierboven te zien is.
|
Steenbokken (Ibex) wandelen op hun gemakkie door het stadje Mitzpe Ramon.
|
En hier is dan de kerstkaart: bovenop de carpetry, in het licht
van de ondergaande zon, gemaakt met statief en drie zelfontspanners:
eentje voor de camera, en twee voor onze wangen want het was al knap fris
toen we deze foto's maakten.
|
Chanukka, het lichtfeest dat kort voor Kerstmis gevierd wordt in Israel.
De kandelaar in de vorm van het "handje van Chai" was een kado van Monique.
Op de eerste dag worden de middelste en de rechterkaars aangestoken, en
elke dag komt er één kaarsje bij. Na 45 kaarsjes is het feest
over (15 december dit jaar).
|
Grote verrassing van Son: sinds een paar weken volgt ze Pilates lessen
om haar rugpijn te vermnderen. Lerares Rina was net bezig haar vaarbevret
te halen, om zelf te mogen zeilen in de boot van haar vriend Dudu. Rina en
Dudu nodigden ons uit om mee te gaan zeilen.
|
Dudu, Henk en Rina in de kuip. Het jacht, de "Yassour" (Stormvogel),
is een fllinke maat groter dan onze eigen Kolibri "Sagitta".
|
Genieten!
|
De schipper op de Rode Zee: Henk voelt zich weer helemaal in zijn element,
handje op de helmstok, schoot onder handbereik, "Toppie".
|
Er stond een lekker windje, en de boot ging af en toe heerlijk op één
oor. .
|
Na afloop zijn we nog een drankje en hapje gaan doen bij Dolphin Reef,
de favoriete plek voor de meeste Eilatis. Het uitzicht is fantastisch, het
eten OK, dolfijnen op de achtergrond, en fijn gezelschap. Rina en Dudu bedankt,
het was een fantastische dag.
|
Rina's favoriete hondje bij Dolphin Reef: Joker. Een eigengereid baasje
met onvermoede circus kwaliteiten.
Helaas, onze tweede periode zit er al weer op, de tijd is omgevlogen, er
is heel hard gebuffeld waardoor de achterstand in werk vrijwel is weggewerkt,
en nu moeten we weer even naar het koude Nederland om de visas te verlengen,
verjaardag en Kerstmis te vieren. en werk op te leveren. Het is in Israel
weliswaar wat frisser geworden, nu zo'n 20 graden overdag, maar gezien de
temperatuur in NL willen we per omgaande weer retour.
|
