|
fotoblad 13 |
Nog even het bewijs dat ons Hollandse busje echt het einddoel
heeft bereikt: onder het bord Eilat, met de hotels en de bergen op de achtergrond.
|
en wat dacht je hiervan: Shai onder de palmbomen aan het strand van
Coral Beach, met in de verte de toren van het Observatorium.
|
Oh ja, we zouden nog even op de lekkage terugkomen. De lekkage is tijdens
onze afwezigheid vrolijk doorgegaan, mede omdat de bovenbuurvrouw diverse
malen wel een afspraak met de loodgieter maakte, maar vervolgens niet opendeed.
Er hangen stalagtieten van kalk aan de muur en hele stukken plfaond hangen
los, maar ja, waarom zou je ook watervaste verf en kalk gebruiken op een
buitenmuur in Eilat?
|
Ten lange leste heeft het waterbedrijf de watervoorziening boven dicht
gedraaid en verzegeld, en dat zal ongetwijfeld meegeholpen aan het plotselinge
vertrek van de bovenbuurvrouw. Ik zeg het niet gauw, maar wat dat stuk verdriet
betreft: opgeruimd staat netjes. Nu de flat zelf nog, want 4 maanden na
dato is er nog steeds niks opgeknapt, al begint het wel op te drogen.
|
De tweede badkamer stonk bij aankomst als een beerput, en
zelfs na 4 weken trekt die lucht er maar langzaam uit. Er zitten grote vochtvlekken
door het hele huis: de woonkamer, gang, zelfs in het trapportaal. Dat wordt
dus weer lekker rommel van de schilder, als ' ie komt. Het lijkt er wel
op dat de laatste dagen iemand met een kango bezig is de leidingen
in de woning boven los te hakken, maar de flat is zo gehorig dat het ook
vier verdiepingen hoger kan zijn.
|
De reis met de bus heeft wel de enigszins kale woning
opgefleurd: de boekenkast in de woonkamer is al lekker gevuld met een collectie
boeken en DVD's. Een TV hebben we niet, maar die DVD's kunnen op een
PC bekijken, of bij de buren.
|
Slapen op de grond hoeft ook niet meer: we slapen nu op het hemelbed van
Ikea met ingebouwde klamboe en elektrische lattenbodems. Die blijken het
sjouwen en stouwen meer dan waard: het ligt heerlijk, en we slapen als rozen.
.
|
In het busje pasten ook een aantal van de houten stellingkasten
uit het magazijn, die daar niet meer nodig waren. Een deel staat nu in de
keuken als voorraad en servieskast....
|
en de rest dient weer als magazijn voor de onderdelen en printen van Henk.
|
"Beertje" hing jarenlang op onze slaapkamer in Dordrecht, om ons eraan
te herinneren dat altijd nog kouder kon. Nu hangt Beertje in Eilat, om ons
te herinneren dat het niet altijd zo warm hoeft te zijn ("Mamma was pappa
een ijsbeer? Ja kind. En opa dan, was opa ook een ijsbeer? Ja kind,
natuurlijk, en overgrootvader ook. Maar waarom heb ik dan zo k-k-k-k-koud?")
|
Oh ja, die Blokker stoelen die ook nog in de bus pasten: na jarenlang trouwe
dienst op het dakterras thuis staan ze nu op het balkon in Eilat. Luxe hoor:
lekkere stoelen en een prachtig uitzicht.
|
Exotisch fruit: Sonja nam enkele vervaarlijk uitziende en ons totaal onbekende
vruchten mee van de supermarkt. Zelfs de kassiere wist niet wat het waren,
en prikte zich vervolgens heftig in dat roze geval. Uitgebreid spitwerk
op internet leerde uiteindelijk hoe ze heten, en hoe ze smaakten?
zie daarvoor het uitgebreide reisverslag......
|
