De allereerste foto van Amitsa, nog helemaal
onder het vuil en het stof van het autowrak. We hebben haar daarna
weer teruggezet, maar moederpoes is niet meer komen opdagen.
|
Amitsa's meest favoriete plekje: luid
spinnend op je hand in slaap vallen.
|
HAP!
|
Ze kruipt enthousiast in het rond, vind
het vooral lekker om onder je kin te kruipen, kopjes te
geven, 10 nageltjes in je lippen te begraven en de andere 8 in je
hals. Leuk joh!
|
Ochtendjas met ingebouwde poes.
|
Amitsa leert lopen: met de nieuwe kattenmelk
krijgt ze opeens wel haar pootjes goed onder haar achterlijf. Wat
een slok melk toch een verschil kan maken!
|
Polletje piekhaar, net uit de wasstraat: ze wordt
regelmatig met een natte lap schoongepoetst, ter vervanging van
een likkende moeder. Die moeder wekt zo ook de ontlasting op, maar
wij gebruiken daar toch maar liever keukenpapier voor.
|
Amitsa's is ontzettend foto-geniek: we hebben
al meer dan 100 foto's, en die zijn bijna allemaal net te laat,
bewogen of ze kijkt de verkeerde kant op. Dit is dus haar meest gefotografeerde
zijde: de tachat.
|
Helemaal relaxt
|
Ze ziet nog steeds niet veel, maar zoekt ons met
een flinke omweg toch steeds op. Zou ze op de geur afkomen? Zou
me niks verbazen!
|
Een zorgelijke dag: ze poept niet, haar buikje
staat bolrond, en ze is vrij apatisch. We proberen haar een beetje
te laten lopen om door de beweging misschien de ontlasting weer op
gang te krijgen, maar haar buik sleept bijna over de grond. Met een
flink klysma komt het gelukkig toch nog goed.
|
Elke avond na de laatste voeding gaat ze op de weegschaal.
Na de enorme gewichtssprong die aan het klysma voorafging, is het
na het klysma gelukkig weer normaler. Gemiddeld genomen loopt haar
gewicht nu netjes ophoog.
|