Home Gastenboek English version

Foto's:

fotoblad 1


Ons huis in Nederland lijdt aan paalrot: de houten heipalen zijn grotendeels weggerot doordat het grondwaterpeil te laag is geworden. Dat is gekomen doordat de gemeente de rioleringsbuizen in de straat verkeerd heeft aangelegd, waardoor die het grondwater zijn gaan afvoeren. Aan de achterkant van het huis zijn de heipalen nog als nieuw, maar aan de straatkant is de bovenste meter van het hout veranderd in pulp. Het huis is daardoor bijna een halve meter opzij en naar voren gekanteld: de zoldervloer liep diagonaal 45 cm scheef! Het hele blok huizen moet dus opnieuw onderheid worden, maar de bewoners mogen grotendeels zelf voor de kosten opdraaien omdat de gemeente op alle mogelijke juridische manieren probeert onder haar aansprakelijkheid uit te komen. Per huis gaat het zo'n 50.000 euro kosten, en voor sommige bewoners is dat haast niet op te brengen. Daarom heeft het ruim drie jaar geduurd voordat de werkzaamheden konden beginnen. De vloer op de begane grond moet er uitgesloopt worden, en met een klein heimachientje worden stalen buispalen van 3 meter lengte op elkaar gestapeld de grond in gedreven. Per heipaal zijn er 6 tot 7 van die palen nodig, en als ze erin zitten worden ze volgestort met beton. Daarop komt dan een betonnen vloer die de muren gaat dragen.

Op deze pagina houden we een fotodagboek bij van de werkzaamheden, met dank aan onze buren Margreet en Rene die geregeld foto's van de werkzaamheden zullen maken en naar ons mailen. De werkzaamheden hebben we ook enigszins gevolgd met een simpele webcam die elke 30 seconden een foto maakte. Helaas gaf de webcam in de laatste week de geest, maar de foto's geven toch een goed beeld van het werk in uitvoering:

               


De vloer is gesloopt, en een graafmachine naar binnen gereden om de vloer uit te vlakken en op te vullen met zand.


Vreemd effect als alle radiatoren, deurklinks en lichtknoppen opeens 30 cm hoger zitten dan je gewend bent.


De fundering van de schoorsteen begint spontaan de verkruimelen en in te storten. De scheuren in de muren zijn waarschijnlijk ook de reden waarom onze gang blauw van de rook komt te staan als de buurvrouw haar open haard aansteekt. Klagen helpt overigens niet, want haar eigen woonkamer staat dan zo vol met rook dat je de andere kant van de woonkamer niet kunt zien. Vindt ze kennelijk wel lekker......daarom gooit ze het liefst geschilderd afvalhout in het vuur, dat maakt het tenminste nog giftiger.



Vanaf het plafond houdt de webcam de voortgang in de gaten.



Eerst was het de bedoeling om alle binnenmuren te handhaven, maar uiteindelijk besluiten we de hele begane grond te slopen en na het funderingsherstel weer op te bouwen. Voor het toilet is dit geen gemis, want de muren zijn helemaal doorgescheurd.


Oeps: foutje: de rioleringsbuis was per ongeluk gesloopt, en de bruine jannen kletsen gezellig op de vloer. Een stukje open riool in eigen huis.


Ziezo, dat ruimt op: keuken, toilet en tussenmuren zijn verdwenen.


Een plek in de gangkast was altijd vochtig, en nu is pas te zien hoe dat heeft uitgewerkt op de tussenmuur: het hout is compleet weggerot.


Buurman Rene gaat op zoek naar de watermeter. Die is door de aannemer onder een dik pak zand verstopt, om de leidingen te beschermen tegen het heien.


Nog een verrassing: in het keukentje blijkt nog een oud sierplafond te zitten. Daaronder board, dan schrootjes, en tenslotte het systeemplafond. Vier lagen boven elkaar.


Het heien zit er op; 18 palen zijn er geslagen. De kelder onder het voormalige magazijn is volgestort, en er staan nu 3 heipalen in. Nu moet eerst de riolering aangesloten worden, en dan kan het beton erop.


Onder de trap staat nog een heipaal, en erlangs nog eens twee.


We hebben nu een doorzontrap gekregen. Ziet er wel gezellig en licht uit.....


...alleen zijn de huidige bewoners niet erg best in voetenvegen.


Margreet is ook even boven gaan kijken, en alle ruiten lijken er nog in te zitten. Alleen de keukendeur gaat niet meer open, dus het huis heeft flink staan dansen.


Voor wie naar het toilet moet kan zich buiten vervoegen: onze 'privvy' geeft echter weinig privacy. Het kozijn van de achterdeur is zo verzakt dat de ramen scheef in de sponningen zitten, en de deur gaat niet goed meer dicht. Daarom zal de aannemer een nooddeur plaatsen bovenaan de trap, tenminste, dat heeft ie al 20 keer beloofd maar nog steeds niet gedaan. Grrrr.


Ha, boze SMS-jes hebben geholpen: de woning is nu afgesloten met een stevige nooddeur.


Zelfs de trap is schoongeveegd.


En hier komt straks het toilet. Nog heel even ophouden.....


De aannemer heeft de nieuwe riolering al helemaal voorbereid, ook de aansluitingen voor het keukenblokje en de leidingen vanuit het woonhuis. Een afvoer van het dakterras bleek zelfs helemaal afgehaakt te zijn: het water liep zo de kelder in. Al dit kunstwerk zal spoedig verdwijnen onder een dikke laag beton.


De stalen buispalen zijn gevuld met beton, en vervolgens is er een meter betonijzer ingestoken om een goede hechting te maken tussen de vloer en de palen. Vervolgens is een dunne werkvloer van een centimeter of 5 aan beton gestort.


Het begint er al weer een beetje bewoonbaar uit te zien. Het zand is weg, en de afvoeren steken boven het beton uit.


Buiten lijkt het net een echte bouwplaats: beide parkeerplekken zijn in beslag genomen door het betonijzer dat op de werkvloer moet komen.


Maar eerst worden er zogenaamde "inkassingen" in de muren gemaakt, gaten die er met een kango ingehakt worden (sorry buren). Als straks de funderingsvloer gestort wordt loopt het beton hierin. Die betonnen vingers zullen de muren gaan dragen.


Ook een vrolijk pasen Margreet.... Via de webcam was al te zien dat er opeens extra ventilatie naast de meterkast was ontstaan, en inderdaad: deze inkassing is een tikkeltje te ver doorgeschoten. Het gat lijkt aan de binnenkant enorm groot, maar valt buiten gelukkig wel mee.


Toch een goed besluit om de vloer wat hoger te laten maken, want op dit niveau loopt de begane grond meteen onder water bij een flinke regenbui.


De schouw vertoonde al enige tijd scheuren, en bij het maken van de inkassing plofte er een heel stuk uit. Hoogste kwaliteit!


Een inkijkje naar de buurman. We kijken zo onder zijn vloer tegen zijn gas- en waterleidingen. Er is dus toch maar één enkele muur tussen onze panden. Wie zei er ook al weer dat zijn pand een aparte bouweenheid was?


Dit zijn de korven die in de muren geschoven zouden worden, om zo kontakt te maken met de betonvloer van de buurvrouw. Helaas bleek onze vloer een beetje te hoog, en zouden de uiteinden bij de buurvrouw de kamer insteken.


De aannemer bedenkt een oplossing door 110 gaten te boren en daar trekstangen doorheen te steken, die dan later aan het betonijzer van de buurvrouw gekoppeld worden. Echt gelukkig zijn we er niet mee, want dit betekent dat deze hele muur de komende maanden nog niet grondig aan onze betonvloer vastzit, en dus blijft verzakken, vooral als hiernaast geheid gaat worden.


Twee inkassingen in de muur met Louis zijn gevuld met korven. Hier zijn weer andere korven gebruikt, die aan de achterkant zijn omgebogen, omdat Louis vooralsnog niet meedoet aan funderingsherstel.


Barend heeft er een mooi breiwerkje van gemaakt.


Inmiddels is het ook duidelijk waarom de keukendeur niet meer open ging: een klein haarscheurtje dat er al een jaartje zat heeft groeistuipies gekregen door al het gehei.


Creatieve oplossing van aannemer Frank: hij schaft een machientje aan waarmee toch inkassingen in de muur gefreesd kunnen worden. De frees gaat bijna, maar net niet helemaal door de muur heen, zodat aan de kant van de buurvrouw er nog net een randje steen blijft staan. Probleem opgelost: nu kan er gestort worden.


Voor dag en dauw rijdt de betonmixer de straat in.


Hengelen maar......


De webcam heeft de geest gegeven, maar Margreet leent haar camera uit aan Frank, zodat die voor ons wat foto's kan schieten tijdens het storten.


Kleien voor gevorderen....


Langzaam maar zeker nadert de prut de voordeur.


He, he, even uitblazen: het is vandaag weer eens bloedheet in Nederland, 29 graden in april, nog warmer dan in Eilat!


Het eindresultaat: een strak vloertje van gewapend beton, op betonnen heipalen. Dit pand waait voorlopig niet weg.


Nu moet alleen de muur nog een sopje krijgen....

Nou, die wandbekleding gaan we dus van de zomer maar eens onderhanden nemen, samen met de tussenwanden die weer opnieuw opgetrokken moeten worden.
volgende