Dordrecht organiseert regelmatig nautische evenementen. Dit jaar is het "Vaart in Dordt", met de binnenvaart als thema.
Terwijl we meer dan anderhalf uur op een bitterballetje wachten bij het Veerhuis (en uiteindelijk niet krijgen... top restaurants heb je
hier toch :-( ) ziet Sonja een authentiek sleepschip binnenkomen, de 'Rival', een Dortmunder, net zo'n schip als waar zij als kind
vier jaar op gewoond heeft. Dat schip was de Dilles, van Jo van Duyne. |
We maken een praatje met schipper Arie (rechts op de foto) en Christine, en worden gastvrij uitgenodigd om zondag mee te varen. We flansen nog snel even
een cheesecake in elkaar, en zondagmorgen stappen we aan boord. |
Een sleepboot van het Havenmuseum uit Rotterdam maakt vast..... |
...en dan gaan de trossen los. Geluidloos glijdt het schip achter de sleper aan: heel aparte ervaring.
|
We blijven zoveel mogelijk op het roefdek: daar zitten we niemand in de weg, en zitten we ook niet in beeld van de webcam die uit het
middelste raam van de stuurhut elke 4 seconden een beeld vastlegt. |
Ter hoogte van de Derde Merwedehaven wordt een sleep samengesteld, o.a. met de Geertruida die door een echte stoomsleper getrokken wordt. |
Dan gaat het in colonne weer terug naar Dordt, waar we voor het Groothoofd een paar rondjes draaien. |
We meren af aan de Merwekade. Vroeger deed men dat geruisloos met 1 sleepboot, nu wordt er met drie sleepboten tegelijk geduwd en
getrokken (echt waar: tegelijk duwen en trekken, dat schiet dus niet op), met als gevolg dat de railing en naamplank van de Geertruide
enigszins gemangeld worden.
Terwijl de regen neer begint te storten komt Midas Dekkers uit de "theetuin" van de Geertruida om de schade te bekijken. |
Veilig voor de wal kunnen we even dollen met de haspel. Onderweg trouwens ook, want er zat maar zelden iemand aan het roer. Alleen als
er gemanouvreerd moest worden stond de schipper, of zijn hulp Peter Slokkers even aan de haspel. Peter was vroeger ook schipper op
een sleepschip. |
Favoriete standje van Jo van Duyne: voetje op de bolder. |
Terug naar Rotterdam, getrokken door de HD20 van het havenmuseum. |
Het schip heeft ook nog dekkleden van Bingham. Sonja herinnert zich die nog van de Dilles. |
De Brienenoordbrug komt in zicht. De regen is gelukkig opgehouden, maar de luchten zijn nog spectaculair. |
Net voor de Zwaan is de ingang van de Leuvehaven, waar het havenmuseum is gevestigd. De Geertruida en de Rival worden naast elkaar,
achteruit de haven in gesleept. Ook dat gaat niet helemaal zoals vroeger, en Arie en Peter moeten heel wat heen en weer rennen met
wrijfhout om de verf te behouden. |
De Geertruida wordt naar haar plek gesleept, terwijl de Rival nog even midden in de haven voor anker blijft tot de sleepboot
terug is voor de laatste paar meters. |
We nemen nog een kijkje in het ruim, waar allerlei originele onderdelen van het schip opgeslagen liggen. Zo komt ook de originele
wasmachine met wringer tevoorschijn. Bij de Dilles stond er ook zo eentje in de stuurhut. Arie en Christine: ontzettend bedankt
voor een leuke en nostalgieke dag. |
Nog even een paar plaatjes uit de oude doos: de Dilles hier op een ansichtkaart in de schutsluis van Andel. |
De Dilles met dekkleden, op het IJsselmeer. |
Geladen met munitie nabij Halfweg. Aan de voormast hangt een waarschuwingsbord: BUSKRUIT!
Sleepschepen werden regelmatig door defensie gebruikt als opslag, en lagen dan heel lang op dezelfde plek. Na 4 jaar verstreek de
houdbaarheidsdatum van het kruit, en moest gelost worden, waarna de schepen weer gewoon in de vaart kwamen. |
De Dilles in volle zee. |