Home Dagboek Eilat Gastenboek English version |
Overtocht naar Haifa: reis info (English ). |
We hebben veel vragen gekegen over de overtocht van Pireaus naar Haifa, omdat er geen auto-ferries meer gaan. Vòòr de uitbraak van de onregeldheden in 2001 voeren er verschillende ferries, waaronder Poseidon en Salamis met auto-ferries, en zelfs met camping-on-board faciliteiten voor caravans en campers, en opstappunten langs de hele Middellandse Zee. Sindsdien zijn alle ferries gestopt. Er gaan nog wel passagiersferries, maar die zijn meer bedoeld voor een luxe cruise dan als vervoermiddel. Reizen over land met de auto is ronduit af te raden. Het lukt nog wel om via Turkije, Syrië en Jordanië in Israel te komen, zolang je maar niet verteld waar je heen gaat tot je aan de grens met Israel staat, je niets in je auto hebt dat de indruk kan wekken dat je misschien in Israel geinteresseerd bent, en een paspoort zonder Israelische stempels hebt. Terugreizen met de auto over land is onmogelijk en levensgevaarlijk. Met Israelische stempels in je paspoort kom je Syrië niet meer in, tenzij als vrijwillige schietschijf. De mogelijkheid met die wij gevonden hebben met het vrachtschip heeft ook wat bezwaren, dus weet waar je aan begint. Echter: het was een fantastische en onvergetelijke reis, dus laat je ook niet ontmoedigen. Hieronder volgen onze ervaringen en wat adressen en telefoonnummers. Vanuit Europa verzorgt de cargo-tak van Salamis de boekingen voor de RoRo schepen Trader-1 en Ion, die samen een geregelde dienst onderhouden tussen Pireaus, Limassol en Haifa. RoRo staat voor Roll-on Roll-off schepen waarmee vrachtwagens en trailers vervoerd worden, en die nemen ook vaak personenauto's mee voor de handel, voor repatriëring of voor persoonlijk gebruik. Ze hebben zelfs beperkte faciliteiten om te overnachten, al zijn die faciliteiten eigenlijk bedoeld voor truck-chauffeurs. Daardoor kun je ook niet van te voren boeken: pas op de ochtend voor vertrek hoor je of er nog een hut beschikbaar is. Die hutten zijn heel spartaans, maar redelijk schoon. Je eet gewoon met de bemanning mee, maar de stewart is heel bereidwillig. Je kunt wel de overtocht van de auto van te voren boeken, neem daarvoor kontakt op met: Salamis Shipping SAHet kantoor van Salamis is op de hoek van Notara Str en Filellinon Str, nabij de kerk van St. Nicolas. De haven waar de RoRo schepen liggen is Ikonio port, in de richting van Perama. Het inschepen kost bijna de hele dag. Eerst 's ochtends naar het kantoor van Salamis. Ga met een taxi, want het is bijna niet te vinden, allemaal één-richtingsverkeer straten en parkeren is onmogelijk: alle straten staan barstensvol met auto's. Je rekent cash af in Euro's, en krijgt een faktuur en een formulier mee voor in de haven. De kosten bedragen ongeveer 95 US-dollar per meter auto, 165 Euro inklaringskosten en 225 Euro als er meegevaren kan worden (die prijs was voor ons tweeen). Met een bestelbusje van 5 meter lang en 2 personen waren wij dus bijna 1000 Euro kwijt, enkele reis. De haven ligt op ruim een kwartier rijden. Daar meld je je bij een bepaalde loods, en na afgifte van 50 Euro en het invullen van een onduidelijk formulier voor de douane ('how many horses?' ehhhhhhhh, oh! paardekrachten bedoelt 'ie, maar op het kenteken staan alleen kilowatts, ehhhhh....) krijg je een vodje met een stempel mee. Daarmee naar het schip, om de afmetingen van de auto te laten zien. Vervolgens moet je naar de paspoort controle, en die ligt heel handig op een paar honderd meter afstand van het kantoor van Salamis. Dus weer helemaal terugrijden naar de stad, parkeren bij de gloednieuwe passagiersterminal voor de ferries, en het kantoortje in voor "Sailors". De douane doet iets onduidelijks met het paspoort en geeft het zonder ontvangstbewijs weer terug. Daarna de rest van de middag rondlummelen tot het moment van inschepen (17:00u in ons geval). Op tijd op de kade aangekomen, blijkt er nogal wat vertraging te zijn, en uiteindelijk rijden we pas tegen 21:30 het schip op. En dan is het drie dagen heerlijke rust tot de aankomst in Haifa. Zoals reeds gezegd is de security-check heeeel grondig, alles moet de auto uit, inclusief reservewiel, en door de scanner. Het douanepersoneel is wel heel behulpzaam, dus blijf vooral begripvol en vriendelijk! In een kantoortje wordt helemaal gratis een formulier ingevuld waarmee de auto 6 maanden in Israel mag blijven. Een toeristenvisum is maar 3 maanden geldig, en als je tijdelijk het land uitgaat moet je de auto afmelden en eventueel achterlaten bij de douane of bij een Israeli die borg wil staan voor de auto. Dat afmelden kan alleen bij de steden met een haven, dus Haifa, Ashdod en Eilat. Blijf je langer en heb je alleen een toeristenvisum, dan moet je elke drie maanden terug naar de haven. De auto mag zelfs een vol jaar in Israel blijven, maar daarvoor is een bankgarantie nodig ter hoogte van de invoerrechten. Je hebt daarvoor dus een bankrekening in Israel nodig, de juiste formulieren van Customs, heel veel geduld bij de bank, en een flink bedrag op de rekening, want de invoerrechten bedragen bijna 1,5 keer de waarde van de auto!!!! Voor ons tweedehands busje was een bankgarantie van 38000 Shekel nodig. Tel daarbij ongeveer 5% kosten, en je begrijpt dat het weer niet voor het voordeel is. Nog een tip: de verblijfsvergunning voor de auto wordt steeds opnieuw verlengd tot maximaal een jaar of tot de geldigheid van je visum, dus normaal 3 maanden. Ze letten echter ook op de verzekeringsdatum op de groene kaart, zorg dus dat je tijdig een groene verzekeringskaart hebt die voldoende lang geldig blijft. En regel wat met je verzekeringsagent, want sommige autoverzekeringen staan een maximaal verblijf van slechts 3 maanden in het buitenland toe, geen idee waarom. Een Internationale Reis en Kredietbrief van de ANWB is daarom een aanrader, al was het maar om de auto te laten repatriëren: bij total loss moeten namelijk alsnog de invoerrechten betaald worden, je kunt dan beter het wrak terug laten sturen. De ANWB heeft geen relaties met de Israelische tegenhanger, en stuurt in geval van nood alleen onderdelen op. Mocht je toch pech krijgen: de Israelische wegenwacht heet Memsi, telefoon 03-5641111. Heen, en ook weer terug: zoals gezegd moet de auto na een jaar het land weer uit. We boekten daarom de reis terug op dezelfde boot, maar via de agent in Israel:
De boeking werd verzorgd door Ms. Alicia Rosner,
en de kosten waren ongeveer gelijk aan de heenreis. Over de vertrekdatum
bestond lange tijd onzekerheid, want de informatie op de website van Rosenfeld
is nogal verwarrend. Vraag het aan Alicia, want die weet het! Er waren die
dag geen cruise schepen, en de passagiersterminal lag er verlaten bij.
Stipt om 3 uur kwamen de douane en beveiligingsmensen, en Rashid, de collega
van Alica, om ons door de checks en langs diverse kantoortjes te loodsen.
Kom niet te laat, want dan kun je niet mee!
Dankzij Rashid ging het inschepen heel vlotjes. We kregen een bewijsje mee dat de auto was uitgevoerd (moesten er wel om vragen!), en de douane medewerkster belde met customs in Eilat om de bankgarantie vrij te laten geven. Bij het schip aangekomen konden we direct aan boord rijden: het bleek dat de maanden juli en augustus zo stil zijn, dat het hele bovendek vrij bleef en wij met de auto boven konden staan. Het grote voordeel daarvan was dat de auto in Limassol niet van boord hoefde, en het was veel minder sjouwen met de koffers en de kat de hoge trap op. Vergeleken met een jaar geleden was de hut veel vuiler, kwamen we handdoeken en dekens tekort, en werden die gedurende de reis niet vervangen. De airco viel uit op de tweede dag, en het was zo verstikkend heet dat de bemanning aan dek sliep. Gelukkig werd dat euvel de laatste avond verholpen. Het eten was op de eerste dag ook bar slecht, maar gelukkig de andere dagen wel OK. Aangekomen in Griekenland moest er, bij het afrijden van het schip, eerst 30 euro betaald worden voor een formulier waarmee we naar customs moesten. We reden weer dezelfde loods in, leverden de autosleutels in, kregen weer de bekende vragen over het aantal paarden en de kleur, overhandigden weer 50 euro voor het verzorgen van de paperassen, en na een uurtje wachten reden we zonder verdere problemen van het terrein af. Nog een paar tips:
|
Crossing the Med: travel info.We got a lot of questions about the crossing from Piraeus to Haifa, since the car ferries have stopped their regular service. Before the outbreak of the troubles in 2001, there were several ferries, like Poseidon and Salamis operating car ferries, even with camping-on-board facilities for caravans and campers, and many points of embarkation along the Mediterranean. But no more. Some ferries still go to Haifa, but not with cars and primarily as luxury cruise, not transportation.Traveling by car over land is strongly discouraged. You may succeed to reach Israel through Turkey, Syria and Jordan, provided you do not tell what your final destination is until you reach the Israeli border, have nothing in your car that shows your interest in Israel and have a passport without any Israeli stamps. Traveling back from Israel over land is impossible. With Israeli stamps in your passport you will not be able to enter Syria, unless as voluntary target practice. The possibility we found by freighter also has some drawbacks, so thoroughly consider your options. But also keep in mind that it is a fantastic journey. Please find to follow some of our experiences and addresses and contacts: From Europe, the cargo group of Salamis takes care of bookings for the RoRo ships Trader-1 and Ion, that together operate a regular service between Piraeus, Limassol and Haifa. RoRo means Roll-on Roll-off ships that transport trucks and trailers, but also some vehicles for sales, repatriation or personal use. The ships have limited facilities for travelers, primarily intended for truckers who join their truck. That is the reason you cannot book a cabin in advance: only at the day of departure it is known if accommodations are available. These cabins are very basic, but reasonably clean. Food is the same as for the crew, but the steward is very kind and helpful. To make an advance booking for the car you may contact: Salamis Shipping SAThe office is at the corner of Notara Str and Filellinon Str, near the church of St. Nicolas. The RoRo ships are in Ikonio port, in the direction of Perama. Embarkation takes all day. First you visit the office of Salamis in the morning. Take a taxi, since the office is very hard to find, all roads are one-way, and all streets are jammed full of cars. You pay in cash in Euro's, and receive an invoice and some customs forms. The costs are approx. 95 US-dollar per meter car, 165 Euro for customs and handling, and 225 Euro for accommodation (for the two of us). With our mini-van of just under 5 meters and 2 pax we paid almost 1000 Euro, one way! The port is about 15 minutes by car from the office. There you check in at a certain building, pay 50 Euro for customs and try to fill out one more form ('how many horses?' ehhhhhhhh, oh! horsepower, but the car registration only mentions kilowatts, ehhhhh....) and receive a wad a paper. Then you drive to the ship to show the cargo master the dimensions of the car. Next stop is passport control, a few hundred meters from the office of Salamis, in Piraeus. Drive all the way back to town, find the brand new passenger terminal for the ferry boats, and enter a small office that says "Sailors". The customs officer mettles a bit with your passport, and returns the passport without giving you some proof that you have actually been there. Spent the rest of the afternoon in town, as boarding time is scheduled at 17:00, and in our case was actually 21:30. And then 3 days of blissful relaxing until reaching Haifa. As mentioned on this website, the security check is utterly thorough, everything has to be taken out of the car, including the spare tire, and X-rayed. The customs officers are very polite and helpful, so please understand their situation and keep smiling. In some little office, a form is made up for the car, a permit for it to stay for 6 months in Israel, without any costs. If you have a tourist visa, which is valid for only 3 months, and you temporarily leave by plane, you will have to report the car at the nearest customs office and probably leave the car there or with some Israeli who is willing to sign a warrantee form making him responsible for the car. Customs offices can only be found in towns with a port, such as Haifa, Ashdod and Eilat. If you want to leave the car for a longer period and only have a tourist visa, you will have to leave Israel every 3 months and visit the nearest port every time upon departure and return. It is allowed to keep the car in Israel for up to one year, but therefore you will need a bank guarantee for the total sum of the import taxes. So, you will need a bank account in Israel, the right forms from customs, lots of patience at the bank, and a considerable amount of money in the bank, as import taxes are approx. 1,5 times the value of the car!!!! Our second hand mini-van required a bank guarantee of 38000 Shekel. Add to that about 5% costs, and you realize that nothing comes cheap here. Another tip: the permit for the car will be extended until 1 year from entry, or until the date on your tourist visa. They may also check your car insurance, and limit the permit if the insurance expires earlier. So get a fresh one that is valid for as long as possible. Also check the small print of the insurance, as some insurance's do not cover visits abroad of over 3 months. You may need an additional insurance for recovery of the car: if it breaks down to a total loss, you will have to pay the import taxes in full, unless the wreck is repatriated out of Israel. If your car breaks down in Israel, you may want to be a member of the local road service: Memsi, tel 03-5641111. There, and back again: After a year, the car had to leave the country, and we booked the same ship, but through the Israeli agent:
The
booking was made by Ms. Alicia Rosner, and the costs were almost the same
as the earlier trip to Israel. The date of departure caused a lot of confusion,
as the information on the website of Rosenfeld apparantly lists the date
of arrival in the port, not of departure. Ask Alicia, she will know! There
were no cruise ships that day, and the new passenger terminal was allmost
deserted. Exactly 3 o'clock in the afternoon, the customs and security people
arrived, and Rashid, collegue of Alica, to take us through the motions and
all the offices and desks. Do not be late, as you will miss this one opportunity
to board the ship! Thanks to the presence of Rashid, we quickly had all papers OKed. We received a paper to prove that the car had left the country (ask for it is necessary!) and the customs employee even phoned customs in Eilat to release the bank guarantee. Once at the ship, we could drive on board right away. It appeared that July and August are very quite months, and the entire upper deck was empty so that our car could be on deck. That saved us from climbing high stairs, and from driving the car off the ship in Limassol. Compared to the first trip, with another stewart, the cabin was a lot dirtier this time, we were short of blankets and towels, and the single towel we got was not replaced during the trip. The airconditioning broke down on the second day, and it was so smeltering hot that the crew slept on deck that night!. Luckily, the chief engineer managed to get it running the next day. Food was quite horrendous on the first night, but the other days it was OK. Once in Greece, we had to pay 30 euros when leaving the ship, for some form we had to bring to customs. We parked our car in the same building as the last time, delivered our car keys, got the same questions about the horses and the color, payed another 50 euros, and after an hour left the port without any further hassle. A few more tips:
Disclaimer: the information given here is our personal experience, presented here to help you travel to this wonderful country. We do not have any commercial or non-commercial connections with any of the companies mentioned. We do not accept any responsibility at all for any errors or omissions. We trust you have fun with it! |